لجبازي يكي از مسائل رايج در كودكان است كه ممكن است براي والدين چالش‌برانگيز باشد. اين رفتار معمولاً به عنوان عدم توانايي كودك در اجراي وظايف و تكاليف روزمره خود، تقليل از علاقه به فعاليت‌هاي تحصيلي، و ايجاد اختلال در ارتباطات اجتماعي توصيف مي‌شود. در زير به برخي از علل احتمالي لجبازي در كودكان پرداخته شده است:

۱. ناتواني در مواجهه با فشارهاي تحصيلي: برخي از كودكان ممكن است از مواجهه با فشارهاي تحصيلي استرس بگيرند و به دليل ناتواني در مواجهه با آن، به رفتارهاي لجبازانه روي آورند.دراين مطلب توضيح داده شده است

۲. عدم توانايي در مديريت زمان: برخي از كودكان ممكن است دچار مشكلات در مديريت زمان شوند و به دليل عدم توانايي در تنظيم وقت خود، به رفتارهاي لجبازانه واكنش نشان دهند.

۳. ناكارآمدي در محيط تحصيلي: محيط تحصيلي مي‌تواند براي برخي از كودكان ناامن يا ناكارآمد به نظر برسد. عدم ارتباط موثر با معلمان يا عدم علاقه به مواد درسي ممكن است باعث شود كه كودك به رفتارهاي لجبازي روي آورد.

۴. مشكلات خانوادگي: مشكلات در خانواده مانند اختلافات والدين، طلاق، يا مشكلات مالي مي‌تواند بر روي رفتارهاي كودكان تأثير بگذارد و باعث لجبازي آن‌ها شود.

۵. مشكلات رفتاري و عاطفي: برخي از كودكان ممكن است به دليل مشكلات رفتاري يا عاطفي مانند اضطراب يا افسردگي، به رفتارهاي لجبازي روي آورند تا از مواجهه با اين مشكلات فرار كنند.

با توجه به اينكه لجبازي مي‌تواند نشانه‌اي از مشكلات مختلف در كودكان باشد، مهم است كه والدين و مربيان به طور جدي به اين موضوع پرداخته و نيازمندي‌هاي كودكان را شناسايي و برطرف كنند. بهترين راه براي مديريت و پيشگيري از لجبازي، ايجاد يك محيط پشتيبان‌كننده، ارائه ساختار و روش‌هاي مديريت زمان، و ايجاد ارتباط موثر با كودكان است تا آن‌ها بتوانند به طور سالم و موثر با چالش‌هاي روزمره خود روبرو شوند.